تحليل داستان سوگ سياوش و آيين سياوشان به روايت رمان سووشون

داستان سياوش از داستان هاي شاهنامه است كه در آن شخصيتي پاك و تربيت يافته بر اثر كين ورزي هاي اطرافيان مظلومانه كشته مي شود. فردوسي در اين داستان به بيان صحنه هاي گذشتن سياوش از آتش، كشته شدن سياوش، سوكواري كردن پس از مرگ وي و ... مي پردازد. در دوران باستان شاهنامه از جايگاهي والا در زندگي مردمان برخوردار بوده است به طوري كه با غمهايي كه در شاهنامه وجود داشته سو كواري مي كردند همانند سو كواري براي كشته شدن سياوش كه آيين سياوشان نام دارد و در آن كارهاي خاصي انجام مي پذيرد. سيمين دانشور در رمان سووشون به بيان داستان زندگي زري و يوسف مي پردازد كه در سال هاي جنگ جهاني دوم در شيراز زندگي مي كنند. يوسف از آزادي خواهان است و سر انجام با بي گناهي كشته مي شود. در قسمتي از اين رمان آيين سياوشان را به تصوير مي كشد. صحنه هايي كه در اين روايت بيان شده است با آنچه كه فردوسي در شاهنامه آورده مشابه است: مانند گذر كردن از آتش، پي كردن اسب، گيسو بريدن زنان پس از مرگ سياوش و .... در اين مقاله به تحليل تصاويري كه فردوسي در شاهنامه براي سوك سياوش آورده است و روايت سيمين دانشور از آيين سياوشان در كتاب سووشون مي پردازيم