داستان بيت در غزل حافظ و تطبيق آن با داستان هاي ميني ماليستي

شعر فارسي به جز ايجاد هم حسي و انتقال احساس نويسنده، ظرفيت هاي ديگري نيز دارد كه از آن جمله داستاني بودن آن است. به جز شعر روايي، كه نوعي از روايت داستاني مستقل است، تك بيت هايي در شعر فارسي و به ويژه در غزل وجود دارند كه به تنهايي يك داستان كامل اند. در اين مقاله كوتاه ترين روايت يعني تك بيت هاي داستاني را، در غزل حافظ، با ويژگي هاي داستان هاي ميني ماليستي تطبيق داده ايم. بيت هايي كه چون حداقل هاي داستاني را در خود دارند «داستان بيت» ناميده مي شوند. براي نشان دادن ويژگي هاي مشترك داستان هاي ميني ماليستي و داستان بيت، كم ترين عناصر مشترك لازم يك روايت داستاني را مبناي كار قرار داده و داستان بيت ها را بازسازي كرده ايم. اين بيت ها را به دليل برخورداري از حداقل هاي داستاني، تم جذاب، انتخاب برشي مؤثر از موقعيت و وجود عنصر غالب گفت و گو، مي توان بخشي از «كهن الگوي» ميني ماليسم در شعر و ادبيات فارسي به شمار آورد.