بررسي انتقادي موسيقي بيروني در شعر نيمايي قيصر امين پور

اين جستار پژوهشي آماري و انتقادي درباره موسيقي بيروني شعرهاي نيمايي قيصر امين پور است. ما در بخش نخست اين جستار با فراهم آوردن فهرست و نمايه اي بسامدي و مستند از وزنهايي كه در سراسر شعرهاي نيمايي امين پور به كار رفته گونه گوني وزني و وزن هاي پركاربرد و كم كاربرد ديوان وي را آشكار ساخته ايم. سپس در بخش هاي ديگر با آوردن نمونه هايي، شعرهاي نيمايي او را بر پايه بنياد سطر بندي شعر»، «كاربرد لخت هاي كوتاه» و «چگونگي به كارگيري اختيارات و ضرورات» بررسي كرده ايم كه بخش يادشده خود داراي دو بخش است: 1- اختيار يا ضرورت در لخت هاي آغازين شعر. 2- پايان لخت ما (دربردارنده دو بخش كوچكتر: الف- ايستادن در جاي يك مجاي كوتاه. ب- ايستادن در جاي دو هجاي كوتاه پياپي). همچنين با شناسايي برخي كاستي ها در قانون هايي كه به دست پژوهشگران براي شعر نيمايي نوشته شده، چگونگي اجراي اين قانون ها را در شعر امين پور بررسي كرده ايم و سرانجام اندك لغزش هاي وزني راه يافته در شعر وي را نشان داده ايم.