نقد شخصيت شيرين در مواجهه با خسرو از منظر امنيت عاطفي

در گنجينه ي ادبيات منظوم ايران، داستان هاي غنايي - كه شرح عشق ها و پاي بستي هاست - گاهي به ناكامي پايان مي پذيرد و زماني به خوشي. عاشق و معشوق به هر چه نظر مي اندازند رخسار دلرباي هم را در پيش چشم مي بينند كه نشان از عشق عميق و امنيت عاطفي دارد. ماجراي خسرو و شيرين از داستان هاي عاشقانه اي است كه در آن شخصيت معشوق از منظر امنيت عاطفي، به خصوص مدارا با ناكامي قابل توجه است. شرايط داستان طوري است كه در وجود معشوق به خاطر موانع و سختي هاي ايجاد شده، عواطف مختلفي ديده مي شود. زمينه ساز بخش زيادي از اين كنش هاي عاطفي، خسرو است. در اين تحقيق هيجانات مختلف معشوق را بررسي مي كنيم تا ببينيم امنيت عاطفي چه موقع پررنگ و كجا كمرنگ است و چه موقع مرگ عاطفي اتفاق مي افتد. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه «شيرين» علي رغم هوس بازي هاي خسرو، خويشتن دار است. زيرا عشق او عميق و قلبي است، بنابراين از شخصيت سالم و بلوغ رواني برخوردار است و حتي وقتي بوي خيانت را حس مي كند تسليم ناكامي نمي شود و با كشمكش هاي عاطفي مدارا مي كند تا وصال را تجربه كند.