شناسايي مشكلات فراروي موفقيت تعاوني هاي توسعه روستايي در شهرستان زنجان

امروزه تعاوني ها به عنوان ابزاري كارآمد در توانمندسازي و توسعه جوامع روستايي، يكي از اركان اصلي در نظام اقتصادي جمهوري اسلامي ايران به شمار مي روند. امَا، عرصه هاي جديد اقتصادي، فرهنگي و روابط اجتماعي موجب شده كه تعاوني ها در عصر حاضر با شرايط جديدي روبرو شوند كه بدون سازگاري با آنها نمي توانند به حيات خود ادامه دهند. از اين رو، تحقيق توصيفي- پيمايشي حاضر با هدف شناسايي مشكلات فراروي موفقيت تعاوني هاي توسعه روستايي در شهرستان زنجان انجام گرفت. جامعه آماري اين تحقيق را 3500 نفر از اعضاي تعاوني هاي توسعه روستايي در شهرستان زنجان تشكيل مي دادند كه با توجه به جدول كرجسي- مورگان، تعداد 315 نفر از آنان از طريق نمونه گيري طبقه اي با انتساب متناسب انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه استفاده گرديد. روايي محتوايي پرسشنامه با نظر پانلي از متخصصان مورد تاييد قرار گرفت. براي تعيين پايايي ابزار تحقيق پيش‌آزمون انجام گرفت كه مقدار آلفاي كرونباخ محاسبه شده براي مقياس اصلي پرسشنامه در حد مناسب بود. نتايج حاصل از اولويت بندي مشكلات فراروي موفقيت تعاوني هاي مورد مطالعه نشان داد كه چهار گويه عدم برخورداري اعضاي تعاوني از تجربه و تخصص هاي لازم، پايين بودن سطح تجارب و مهارت حرفه اي مديران و اعضاي تعاوني ها، پايين بودن سطح خود باوري و اعتماد به نفس اعضاي تعاوني ها و ساختار بالا به پايين و نبود اختيارات كافي نزد اعضا در انجام وظايف، بيشترين ميزان اولويت را كسب نموده اند. همچنين، بر اساس يافته هاي پژوهش، دو گويه بالا بودن نرخ بهره و سود باز پرداخت وام ها و وجود قوانين نامناسب مالياتي براي تعاوني ها، داراي كمترين ميزان اولويت از ديدگاه پاسخگويان بوده اند.