رويكردي داده بنياد بر عوامل بازدارنده ي فرا روي فعاليت دهياران شهرستان ميرجاوه (تحليل كيفي با نرم افزار Nvivo10)

مديريت روستايي فرآيند سازماندهي و هدايت جامعه و محيط روستايي از طريق شكل دهي به سازمان ها و نهادهاست. سازمان ها و نهادها، ابزارهاي تأمين هدف هاي جامعه روستايي به شمار مي آيد كه با تشكيل دهياري ها، مديريتي نوين در عرصه روستايي و فضاي اجرايي روستاهاي كشور پديد آمد، ليكن اين نهاد نوين روستايي در راه فعاليت هاي خود با چالش ها و موانع فراواني مواجه است. بنابراين، هدف پژوهش حاضر، شناسايي و تحليل عوامل بازدارنده ي پيش روي فعاليت دهياران شهرستان ميرجاوه بود. اين پژوهش در قالب روش كيفي تدوين شده است و از نظر هدف كاربردي با رويكرد نظريه داده بنياد است. جامعه آماري پژوهش حاضر دهياران سه بخش مركزي، لاديز و ريگ ملك از شهرستان ميرجاوه بودند كه با روش نمونه گيري هدفمند با فن نمونه گيري معياري10نفر از آنان انتخاب و پس از انجام بيش از 12ساعت مصاحبه عميق، اشباع تئوريك حاصل و مصاحبه ها پياده سازي شدند. با استناد به نتايج تحليل در محيط Nvivo10، موانع پيش روي فعاليت دهياران در شهرستان ميرجاوه در نُه طبقه مرتبط با اولويت بندي سازماني، مردمي، ديدگاه بالا به پايين در روند اجراي پروژه ها، مالي، محيطي، ساختاري، اختلالات شوراها، تامين شغلي و خلاء قانوني جاي گرفتند. طبق نتايج مطالعه حاضركه با استفاده از رويكرد داده بنياد به دست آمده عوامل زمينه اي توفيق اين نهاد مردم محور شناسايي شد تا راهكاري براي اثربخش بودن فعاليت هاي دهياران باشد. در اين راستا، پيشنهاد مي گردد كه از سوي دفتر امور دهياري هاي استان جلساتي توجيهي را باحضور مديران سازمان هاي ذيربط به منظور تشريح وظائف و زمينه همكاري سازمان ها با دهياران برگزار نمايد. همچنين با صدور كارت شناسايي معتبر براي دهياران هويت¬شان را رسمي تر معرفي نمايد.