بررسي ساختار موسيقي بيروني و كناري اشعار داوري شيرازي

داوري شيرازي (1238-1283 ق)، از جمله شاعران برجسته عصر بازگشت ادبي است. توجه ويژه او به موسيقي شعر، به گونه اي است كه مي توان موسيقي شعر داوري را، ستون فقرات شعر او دانست. از جمله جلوه هاي مختلف موسيقي شعر مي توان به موسيقي بيروني (وزن عروضي) و موسيقي كناري (قافيه و رديف) آن اشاره كرد كه بخشي از زيبايي شعر است. دقت داوري در انتخاب وزن هاي زيبا و گوش نواز، همچنان به موسيقي كناري گواه اين است كه او در ايجاد جلوه هاي موسيقي شعر موفق بوده است. اوزان و بحور عروضي ديوان داوري نشان ميدهد كه از انواع وزن ها استفاده نموده كه شعر او را آهنگين و تأثير گذار كرده است؛ او پيوندي را كه ميان موسيقي بيروني با موضوع و مضمون شعر وجود دارد، حفظ كرده است. هدف اصلي اين تحقيق، بررسي ساختار موسيقي بيروني و كناري اشعار داوري است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه اين شاعر در حوزه موسيقي بيروني از اوزان پر كاربرد هزج، رمل، رجز، مضارع، مجتث، سريع، خفيف و ... همچنين در كاربرد موسيقي كناري از انواع قافيه و رديف ها بهره برده است.