طراحي رويت گر با ورودي نامعلوم مقاوم براي سيستم هاي نامعين فازي نوع -2 فاصله اي با متغير تصميم گيري غيرقابل اندازه گيري

در اين مقاله، روشي نوين جهت طراحي رويت گر با ورودي نامعلوم براي سيستم هاي فازي T - S نوع -2 فاصله اي نامعين معرفي شده است. در مدل سازي سيستم ها توسط مدل فازي T - S، متغيرهاي تصميم گيري ممكن است به صورت تابعي از حالت هاي سيستم باشند كه در بسياري از موارد با توجه به ساختار سيستم، به صورت غير قابل اندازه گيري هستند. بنابراين، در اين مقاله متغيرهاي تصميم گيري سيستم به صورت غيرقابل اندازه گيري در نظر گرفته شده است. اين فرض، باعث ايجاد روندي نوين در طراحي رويت گر شده است. هم چنين، به منظور ايجاد سيگنال مانده اي كه بيشترين حساسيت را به عيب و كمترين حساسيت را به ورودي نامعلوم داشته باشد، معيار بهينه سازي H F در نظر گرفته شده است. وجود اين معيار در طراحي، باعث ايجاد دو قضيه در طراحي رويت گر با شرايطي نوين بر اساس نامساوي هاي ماتريسي خطي شده است.