اثر پارامترهاي طراحي بر جدا شدن مواد در كوبنده كمباين سهند 68s با ارايه مدل رياضي براي كمينه كردن افت جداكننده

با وجود اينكه متوسط افت كمباين در كشورهاي پيشرفته 4%-5% تخمين زده مي شود، متاسفانه براساس تحقيقات بعضي از پژوهشگران اين عرصه، اين مقدار براي كشور ايران تا 20 % (حتي بيشتر) نيز گزارش شده است .براي داشتن حداقل افت، بايد فرآيند عمل آوري محصول (برش، انتقال، كوبش، جداسازي و . . .) بهينه گردد . بيان معادلات رفتاري قسمت هاي مختلف، اولين قدم در عملي شدن اين مهم مي باشد . يكي از فرآيندهاي مهم در عمليات برداشت غلات توسط كمباين، فرايند كوبش مواد مي باشد كه تاثير بيشتري بر عملكرد كمباين دارد. حداكثر جداسازي دانه هاي كوبيده شده از طريق ضدكوبنده مهم ميباشد چرا كه افزايش جداسازي از طريق شبكه ها بار را روي غربال يا انواع ديگر واحدهاي جداسازي كاهش مي دهد. در نتيجه امر افت غربال كاهش مي يابد. پس هرچه اين بازده بيشتر باشد، بازده قسمت جداكننده و تميزكننده كمباين نيز بالا مي رود. ارتفاع ساقه، شدت تغذيه، فاصله كوبنده و ضدكوبنده و سرعت دوراني كوبنده از عوامل كاري موثر در طراحي و كاركرد و افت كوبنده كمباين مي باشند. بر اين اساس، يك آزمايش به صورت فاكتوريل بر پايه بلوك هاي كامل تصادفي و با سه تكرار با كمباين سهند نرخ 68s انجام گرفت . متغيرهاي مستقل مد نظر در اين آزمايشها عبارت بودند از ارتفاع ساقه، نرخ تغذيه، نسبت لقي كوبنده، بازده جدا شدن مواد در كوبنده نيز به عنوان پارامتر وابسته در نظر گرفته شد. نتايج حاصل از تجزيه واريانس نشان داد كه اثر هر چهار فاكتور روي ميزان جداسازي و در نتيجه افت واحد جداكننده در سطح احتمال 0/01معني دار و اثرات متقابل فاكتورها غير معني دار مي باشد. به طوري كه ميزان جداسازي با كاهش ارتفاع ساقه، كاهش شدت تغذيه، كاهش فاصله كوبنده و ضدكوبنده و افزايش دور كوبنده افزايش يافت. با توجه به معني دار بودن اثر اين چهار عامل روي جداسازي و براي بيان رابطه رياضي متغيرهاي مستقل (ارتفاع ساقه، نرخ تغذيه، نسبت لقي كوبنده و سرعت كوبنده) با متغير وابسته (ميزان جداسازي ) از رگرسيون چند متغيره استفاده گرديد