اثربخشي آموزش توجه اشتراكي بر تعاملات اجتماعي در كودكان اتيسم با عملكرد بالا

روش اين تحقيق نيمه آزمايشي ( طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل نابرابر) بود. هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي آموزش توجه اشتراكي بر تعاملات اجتماعي در كودكان اتيسم با عملكرد بالا بود. جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه كودكان مراجعه كننده به مراكز درمان اتيسم در شهر گرگان در بهار 1396 بود و نمونه آماري شامل 16 نفر ( 8 نفر كنترل، 8 نفر آزمايش ) از بين مراكز درمان اتيسم در شهر گرگان به صورت در دسترس و داوطلبانه انتخاب گرديدند و به دو گروه شاهد و آزمون تقسيم شدند. براي جمع آوري اطلاعات ازپرسشنامه تعاملات اجتماعي (گارز دو) استفاده گرديد. پس از اجراي پيش آزمون، مداخله درماني (آموزش توجه اشتراكي) طي 12 جلسه 90 دقيقه اي به گروه آزمايش ارايه گرديد. پس از پايان برنامه آموزشي، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. براي تحليل داده ها از روش تحليل كواريانس استفاده شد. نتايج نشان داد كه آموزش توجه اشتراكي بر تعاملات اجتمعي در كودكان اتيسم با عملكرد بالا موثر است. (P> 0/05).