بررسي مقايسه اي انگيزه پيشرفت تحصيلي در بين دانش آموزان ابتدايي مدارس بدون كيف و مدارس عادي شهر گراش در سال تحصيلي 96-1395

مطالعات نشان مي دهد كه در ميان عوامل متعدد و گوناگون تاثيرگذار بر يادگيري و پيشرفت تحصيلي يادگيرندگان، انگيزش نقش برجسته و بلكه، مهمتري را ايفا مي نمايد. لذا، شناخت و تحليل مناسب انگيزش فراگيران براي كارآيي و اثربخشي فعاليت هاي ياددهي و يادگيري اهميت زيادي دارد. پژوهش حاضر، با هدف بررسي مقايسه انگيزش پيشرفت تحصيلي در دانش آموزان دختر پايه چهارم و پنجم ابتدايي مدارس بدون كيف و مدارس عادي شهر گراش در سال تحصيلي 96-1395 انجام شده است. اين تحقيق از نوع كاربردي است و به روش پيمايشي انجام شده جامعه آماري مورد نظر در اين تحقيق دانش آموزان مدارس ابتدايي بدون كيف و مدارس عادي شهر گراش بوده اند. با توجه به اين جامعه آماري يك مدرسه ابتدايي بدون كيف در شهر گراش وجود دارد و در مقابل نيز يك مدرسه ابتدايي عادي به طور تصادفي انتخاب شد. و حجم نمونه مورد نظر 95 دانش آموز بوده كه 40 نفر (20 نفر پايه پهارم و 20 نفر پايه چهارم و 20 نفر پايه پنجم) از مدرسه بدون كيف و 55 نفر (28 نفر پايه چهارم و 27 نفر پايه پنجم) از مدرسه عادي بودند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش، پرسش نامه انگيزش تحصيلي بود كه به جمع آوري منظم اطلاعاترباره ي افراد پرداخته است و پس از آن توصيف، تحليل، و تفسير نتايج به دست آمده از داده ها صورت گرفته است. نتايج بدست آمده از اين پژوهش حاكي از آن است كه به طور كلي بين انگيزه پيشرفت تحصيلي دانش آموزان مدارس بوده كيف و مدارس عادي تفاوت معني داري وجود دارد، به طوري كه انگيزه پيشرفت در بين دانش آموزان مدارس بدون كيف بالاتر از مدارس عادي بود، نتايج همچنين نشان داد كه بين انگيزه پيشرفت تحصيلي دانش آموزان پايه چهارم مدارس بدون كيف و مدارس عادي تفاوت معني داري وجود نداشت اما بين انگيزه پيشرفت تحصيلي دانش آموزان پايه پنجم مدارس بدون كيف و مدارس عادي تفاوت معني داري وجود داشت.