مكتب انسان گرايي و تاثير آن بر تعليم و تربيت

اومانيسم، انسان سالاري، اصالت بشر، بشر سالاري يا خود بنيادي مكتبي است كه انسان را محور و مدار آفرينش قرار داده و با اصالت دادن به او اصالت خدا، دين يا هر امر غير بشري را نفي مي كند. معناي اعم اين اصطلاح عبارت است از هر نظام فلسفي، سياسي، اقتصادي، اخلاقي يا اجتماعي كه هسته مركزي آن انسان است. اين مكتب انسان را يگانه حقيقت آفرينش فرض كرده و آن را به جاي خدا مي نشاند. بنابراين در تضاد با خدا محوري است و در شكل افراطي اش هر گونه انديشه متافيزيكي مانند وحي الهي را انكار مي كند. با فرض بشر به عنوان مالك و فرمانرواي عالم بت جديدي به نام انسان اختراع كرده و پرستش آن را ترويج مي كند. اومانيسم در واقع به معناي پرستش انسان است نه انسان دوستي يا تكريم انسان كه مورد تاكيد اسلام و ساير اديان توحيدي است.