كنترل مدل غير خطي تاخيري بيماري ديابت نوع 1 با استفاده از استراتژي مد لغزشي بهبوديافته

بيماري ديابت به عنوان ششمين عامل اصلي مرگ و مير در جهان معرفي شده است. به همين دليل بيماري ديابت يكي از موضوعات جديد و مورد توجه علم كنترل مي باشد. هدف از كنترل و درمان ديابت، نگه داشتن گلوكز خون در حد طبيعي در بدن مي باشد براي كنترل گلوكز خون در بيماري ديابت نوع يك، بايد تزريق انسولين به بدن صورت گيرد. طبيعتا اين تزريق بايد كاملا كنترل شده باشد، چون افزايش بيش از حد مجاز تزريق انسولين مي تواند باعث مرگ انسان شود. در واقع، تعميم بسياري از كنترل كننده هاي رايج براي سيستم هاي بدون تأخير به سيستم هاي تأخيردار امكان پذير نبوده و محققان در حال بررسي روشهاي طراحي اين كنترل كننده ها براي سيستم هاي تأخيردار هستند. عموما در بيان رفتارهاي سيستم به فرم غيرخطي تأخيري تعداد معادلات ديفرانسيل كاهش يافته، در حالي كه روش كنترل آن ها به مراتب پيچيده تر خواهد بود. در اين مقاله، از تكنيك كنترلي مد لغزشي بهبود يافته استفاده شده است. كنترل كننده مد لغزشي بهبود يافته پيشنهادي براي پمپاژ و ارسال انسولين در كنترل حلقه بسته ديابت، مناسب است. نرخ تزريق بهينه انسولين به عنوان سيگنال كنترلي، براي رديابي گلوكز مرجع بدست مي آيد. سپس نتايج شبيه سازي براي رديابي مطلوب گلوكز خون بيمار در ازاي نرخ تزريق بهينه انسولين مشاهده مي شود. از مزاياي روش پيشنهادي، دقت بالا در حضور اغتشاش فيزيكي مثل پذيرش غذا و عدم قطعيت و مقاوم بودن آن مي باشد.