جستاري در باب عملكرد گودال باغچه و بررسي نگرش هاي آن در ايجاد پايداري معماري خانه هاي كوير

معماري سنتي ايراني در منطقه كوير، با هدف احترام به طبيعت و ايجاد سازش با اين اقليم، در تعامل با فضاي باز ساخته شده اند. به عبارتي رعايت الگوهاي پر و خالي، و نيز توجه به خلق فضاهاي باز در طراحي و ساخت خانه ها، منطبق با فرهنگ هماهنگي با شرايط آب و هوايي، اساس كار معماران در اين اقليم بوده است. يكي از اين فضاها، گودال باغچه است، كه بخشي از فضاي باز حياط مركزي خانه بوده، و در عمق ساخته مي شده است. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي عملكرد گودال باغچه و نگرش هاي موجود در ابداع آن، در جهت فهم چگونگي تحقق پايداري در معماري كوير، مي باشد. اين پژوهش كه با روش كتابخانه اي، اسنادي و مطالعه پيرامون پژوهش هاي انجام شده در اين باب صورت گرفته، بيانگر آن است كه عوامل اقليمي، فرهنگي، اقتصادي در ايجاد خرده اقليمي از طريق فضاي باز با نام گودال باغچه موثر بوده است.