ارزيابي و انتخاب مناسب ترين سيستم تهويه طولي در تونل هاي جاده اي با استفاده از روش سوآرا و آراس خاكستري

با توجه به اهميت ايمني در تونل ها و سلامتي مسافرين در مواقع بحراني، انتخاب مناسب ترين و كارآمدترين سيستم تهويه براي مقابله با خطرات و كاهش آسيب هاي ناشي از آتش سوزي لازم و ضروري است. در ميان روشهاي تهويه در تونل، روشهاي تهويه طولي و عرضي از رايج ترين روش هاي مكانيكي تهويه مي باشند. در دهه هاي اخير در تونل ها از سيستم تهويه مكانيكي طولي به علت هزينه هاي كمتر استفاده شده است كه با توجه به مزايايي كه اين نوع سيستم ها دارند، در اين تحقيق نيز به انتخاب مناسب ترين سيستم تهويه طولي از ميان چهار مدل رايج از جمله 1) (مدل A1) جت فن بدون سيستم اضافه ، 2) (مدل A2) هواساز با نازل سكاردو ، 3) (مدل A3) جت فن ها به همراه فن نحوري در شافت تونل و4) (مدل A4 تخليه طولي با جت فن به همراه فن محوري پرداخته شده است. همچنين انتخاب مناسب ترين روش در تهويه مكانيكي طولي يك مسئله تصميم گيري چند معياره است كه شامل معيار ها و گزينه هاي متعددي مي باشد. در تمام روشهاي تصميم گيري چند معياره، هدف اصلي انتخاب بهترين گزينه يا رده بندي مجموعه اي از گزينه هاست. شش نفر از خبرگان از رشته هاي مختلف در كار تصميم گيري شركت كرده اند. مدل هاي تحقيق بر اساس نظر خبرگان صورت گرفته است. هدف كار حاضر شناسايي معيارها در تهويه طولي مكانيكي و انتخاب بهترين مدل تهويه مكانيكي طولي تونل بر اساس روش هاي تلفيقي سوارا و آراس خاكستري مي باشد. از روش سوارا براي وزن دهي به معيارها و از روش آراس خاكستري براي اولويت بندي سيستم هاي تهويه طولي استفاده شده است. نتايج اين پژوهش نشان داد كه معيار كنترل دود به عنوان مهم ترين معيار و خروج دود طولي با جت فن و فن محوري به عنوان بهترين گزينه انتخاب شد