بررسي كارايي وصله كامپوزيتي بر پانل تركدار در مود II غالب به وسيله انتگرال J

در اين تحقيق به منظور بررسي كارايي افزودن وصله كامپوزيتي به پانل داراي ترك در مود تركيبي، از انتگرال J، استفاده شده است. مدل سازي به روش المان محدود سه بعدي و نرم افزار مورد استفاده آباكوس مي‌باشد. اثر جنس پانل و وصله، ضخامت وصله و خواص چسب (ضخامت و مدول يانگ) بر تغييرات انتگرال J، برجسته‌شده‌است. به منظور افزايش كارايي وصله كامپوزيتي بايد انتگرالJ، كاهش يابد. نتايج نشان‌داد كه كارايي وصله كامپوزيتي در ترميم پانل آلومينيومي داراي ترك، نسبت به نوع فولادي، بيشتر مي‌باشد، به‌طوري‌كه در طول ترك 15 ميلي‌متر، باعث كاهش 12درصدي انتگرال J، مي‌شود در‌حالي‌كه اين كاهش روي پانل فولادي حدود5/6 درصد مي‌باشد. همچنين افزايش ضخامت وصله، انتگرال J، در نوك ترك را كاهش مي‌دهد. علاوه بر اين افزودن وصله كامپوزيتي برن/ اپوكسي باعث كاهش 11/62 درصدي مقدار انتگرال J، در طول ترك 15 ميلي‌متر مي‌شود، در‌حالي‌كه اين مقدار، براي وصله كامپوزيتي گرافيت/اپوكسي و شيشه/اپوكسي به ترتيب 9 و 7 درصد مي‌باشد. از نظر تئوري استفاده از چسب با مدول يانگ بالا و ضخامت كم براي تعمير ترك، انتگرال J، را كاهش مي‌دهد اما موجب كاهش استحكام آن و در نتيجه باعث شكست خواهد‌شد. بنابراين بايد مقدار بهينه انتخاب شود.