مدل سازي جذب گازهاي نيتروژن و متان برروي جاذب هاي با ساختار نانوحفره در فشارهاي بالا

مدل هاي جذب، ابزار بسيار مهمي در طراحي و شبيه سازي فرايند جذب هستند. تئوري هاي متعددي براي توصيف داده هاي تجربي جذب گازهاي خالص بر روي جاذب هاي مختلف وجود دارند. با توجه به روند افزايشي استفاده از ساختارهاي نانو در صنعت وجود مدل هايي كه جذب گازها را برروي نانو جاذب ها پيش بيني مي كنند، بيش از پيش ضرورت مي يابد. در اين مقاله با تصحيح معادلات حالت واندروالس وپنگ – رابينسون با استفاده از انرژي آزاد هلمهولتز و پتانسيل لنارد- جونز براي رسيدن به معادلات حالتيكه سيال را در فضاي نانو حفره توصيف مي كنند، دو مدل براي پيش بيني جذب گاز خالص در فشارهاي بالا برروي جاذب هاي كربني با ساختار نانو حفره ارائه گرديد. ساختار نانو حفره بصورت استوانه اي در نظر گرفته شده است. نتايج حاصل از اين مدل ها در فشارهاي 1 تا 11 مگاپاسكال با داده هاي تجربي معتبر، اعتبار سنجي شده و با يكديگر مقايسه شد. بر اساس پيش بيني هاي انجام شده مدلي كه بر اساس معادله حالت پنگ – رابينسون شكل گرفته است، نتايج بهتر و دقيق تري نسبت به مدلي كه اساس آن معادله حالت واندروالس است، ارائه مي دهد. همچنين با افزايش قطر حفره در چند مرحله در هر دو مدل، تأثير تغيير قطر حفره برروي مقدار جذب مورد بررسي قرار گرفت.