بررسي رابطه شدت انرژي در شركت هاي پالايشي گاز در ايران از منظر تكنولوژي و ضريب پيچيدگي فرآيند

در اين مقاله بازدهي انرژي در فرآيند توليد LPG در پالايشگاه چهارم را با بازدهي انرژي پالايش فرآيند توليد LPG در پالايشگاه سوم در بازه زماني سه ماه ارزيابي مي گردد. اين مطالعه ضمن بررسي ضريب پيچيدگي فرآيند در واحدهاي پالايشگاه هاي گازي نشان ميدهد كه افزايش ضريب پيچيدگي فرآيند پالايشگاه، ميزان مصرف انرژي را كاهش مي دهد. پالايشگاه چهارم در پارس جنوبي با ظرفيت 1٫6 م.ت در روز LPG ، در سال 2010 ايجاد شده و در مقايسه با پالايشگاه سوم كه در سال 2006 ايجاد گرديد است ميزان مصرف EII در حدود 7 تا 10 درصد كاهش داده شده است. در اين مقاله ابتدا توضيح مختصري از واحد هاي توليد LPG در دو پالايشگاه مورد بررسي داده مي شود و در مرحله دوم شدت انرژي پالايشگاه مورد مقايسه قرار مي گيرد. در اين تحقيق افزايش ضريب پيچيدگي و بازدهي انرژي كه در پالايشگاه سوم و چهارم مورد بررسي قرار مي گيرد و بررسي خواهد شد كه افزايش ضريب پيچيدگي باعث كاهش مصرف انرژي در توليد محصولات با ارزش افزوده خواهد شد و سرانجام نشان داده خواهد شد كه نتايج به دست آمده، موجب تحكيم روشهاي مورد استفاده مي گردد.