بهينه سازي طرح اختلاط بتن حاوي خرده لاستيك با استفاده از شبكه هاي عصبي تابع بنيادي شعاعي و الگوريتم ژنتيك

مقاومت بتن، به عوامل بسيارزيادي از قبيل طرح اختلاط ، جنس مواد تشكيل دهنده ، شرايط آزمايشگاهي، مهارت هاي فرد آزمايش كننده، خطاهاي آزمايشگاهي و ... بستگي دارد. از آنجا كه بسياري از اين عوامل نامعلوم بوده نمي توان فرمولاسيون نسبتاً دقيقي را براي مقاومت فشاري بتن به دست آورد. امروزه براي حل اين گونه مسائل از شبكه هاي عصبي مصنوعي استفاده مي شود. در بخش اول اين مقاله با استفاده از شبكه عصبي تابع بنيادي شعاعي به پيش بيني مقاومت فشاري بتن حاوي خرده لاستيك پرداخته شده است و در بخش دوم با استفاده از الگوريتم ژنتيك در يك فضاي چند بعدي كه هر بعد آن يكي از اجزاء تشكيل دهنده بتن مي باشد به جستجو مي پردازيم تا به نقطه مورد نظر كه داراي مقاومت فشاري بيشينه خواهد بود برسيم.