بهينه سازي پارامترهاي تابع پتانسيل لنارد جونز و ارائه مدلي جديد بر پايه مدل لنارد جونز

نيرو هاي بين مولكولي نقش عمده اي درتعيين رفتار سيستمها بر عهده دارند و از آنجاييكه اين نيروها برخوردها و برهمكنشهاي بين ذرات را كنترل مي كنند، از اهميت اساسي و بنيادي در تعيين بسياري از خواص شيميايي و فيزيكي توده ماده برخوردار مي باشند و از اين جهت مورد توجه طيف وسيعي از دانشمندان هستند. مناسب ترين و شايسته ترين معيار براي ارزيابي و سنجش نيروهاي بين مولكولي، كميت انرژي پتانسيل بين مولكولي مي باشد. يكي از مدل هاي معروف و رايج براي تابع پتانسيل، مدل لنارد جونز مي باشد. با توجه به اينكه مدل لنارد جونز براي مولكول هاي غير قطبي و كوچك جواب خوبي مي دهد ولي در همه ي مولكولها اين مورد صدق نمي كند.در اين پژوهش با بررسي روي مولكولهاي متان، دي اكسيد كربن، زنون، كريپتون، مونواكسيدكربن، آرگون، متيل كلريد و دي اكسيدگوگرد و استفاده از بهينه سازي با نرم افزار MATLAB سعي در بهبود پارامترهاي اين مدل شده است. در نهايت چهار مدل مختلف براي پارامترهاي تابع پتانسيل لنارد جونز ارئه گرديد و بهترين مدل انتخاب شده است. همچنين نتايج بدست آمده از بهينه سازي با مقادير تجربي مقايسه شده است و تطابق خوبي براي مدل انتخاب شده مشاهده شده است.