تعيين شاخص هاي انرژي در توليد محصولات عمده زراعي شهرستان بردسير

بخش كشاورزي سهم قابل توجهي در مصرف انرژي دارد. عوامل اصلي افزايش مصرف انـرژي در بخـش كشاورزي افزايش جمعيت، افزايش سطح زندگي مردم، محدوديت زمين هاي قابل كشت و ارزاني سـوخت و سـاير نهاده هاي كشاورزي است. اين مطلب بيانگر اهميت تجزيه و تحليل انرژي و منابع آن در اين بخش اسـت. در ايـن تحقيق انرژي مصرفي و انرژي توليدي محصولات عمده زراعي شهرستان بردسير ( گندم و سيب زميني) بـه وسـيله نمونه گيري كاملاً تصادفي و مصاحبه با كشاورزان محاسبه و به وسيله آن شاخص هاي افزوده خالص انرژي، كارايي انرژي و بهره وري انرژي تعيين گرديدند. نتايج بررسي ها نشان داد كل انرژي مورد نياز براي توليد هر هكتار گنـدم و سيب زميني در مناطق مذكور به ترتيب معادل 63305/4 و 39545/09 مگا ژول و شاخص كارايي انرژي براي ايـن دو محصول به ترتيب معادل 0/82 و 2/28 برآورد شد. افزوده خالص انرژي در محصول گندم منفـي (11305/4 -مگـاژول در هكتار) به دست آمد. بررسي سهم نهاده ها از كل انرژي ورودي مشخص نمود كـه در هـر دو محصـول كـود شيميايي بيشترين سهم انرژي مصرفي را به خود اختصاص داده اسـت. در محصـول گنـدم بيشـترين ميـزان انـرژي مصرفي پس از كود شيميايي مربوط به آبياري و در سيب زميني مربـوط بـه غـده در كاشـت بـود. مصـرف بهينـه كودهاي شيميايي، اصلاح روش هاي آبياري و استفاده از غده هاي مناسب در كاشت سيب زميني ميتوانـد نسـبت بـه بهبود كارايي انرژي در منطقه بردسير موثر باشد.