افزايش شار و تقويت انتخاب پذيري با استفاده از دو لايه غشاي زئوليتي مختلف در سمت خوراك و محصول

جداسازي و حذف گاز دي اكسيد كربن CO2 از گاز طبيعي براي افزايش محتواي انرژي گاز و كاهش خورندگي از اهميت بالايي برخوردار است، همانطور كه مي دانيد CO2 در حضور آب خاصيت اسيدي دارد و براي سيستم هاي انتقال و ذخيره مشكل ساز است. زئوليت ها ساختار هاي شبكه اي غير آلي هستند كه داراي حفره هاي با اندازه يكسان مي باشند و با تركيبات و اندازه سوراخ هاي متفاوت براي جداسازي CO2 و CH4 مورد استفاده قرار گرفته اند كه در اين ميان زئوليت هاي 34-SAPO و DDR بهترين عملكرد را داشته اند. در اين مطالعه جداسازي CO2 / CH4 با استفاده از غشاء CHA و DDR در دماي 300K و تاثير ضخامت و نوع لايه زئوليتي مورد بررسي قرار گرفت كه يك مدل مناسب بر اساس معادلات استفان - ماكسول براي توصيف نفوذ درون غشاء به كار رفته است. نفوذپذيري اين اجزا به شدت به غلظت وابسته است كه با استفاده از مدل Reed and Ehrlich توصيف شده است. نتايج تاييد مي كند كه جداسازي مخلوط CO2 / CH4با غشاهاي DDR , CHA بهتر از MFI مي باشند و مشخص شد كه به كار بردن دو لايه زئوليتي به ترتيب اول CHA و سپس DDR مي تواند باعث تقويت انتخاب پذيري شود و همچنين اگر در دو طرف خوراك و محصول قرار گيرد مي تواند باعث افزايش شار شود.