بررسي اكسرژي در خشك كن هاي مداوم با در نظر گرفتن اتلاف حرارتي

مهمترين موضوعي كه در سيستم هاي تبديل انرژي مطرح است، حداكثر انرژي قابل حصول از سيستم مي باشد . بررسي اكسرژي به اين موضوع مي پردازد و يا به عبارت ديگر بررسي اكسرژي، بررسي سيستم از منظر قانون دوم ترموديناميك مي باشد و حداكثر قابليت كاردهي سيستم بدون عوامل بازگشت ناپذيري را نشان مي دهد. در اين مقاله به بررسي اكسرژي در خشك كن هاي مداوم با در نظر گرفتن اتلاف حرارتي پرداخته شده است. در خشك كن هاي مداوم ، زمان كافي جهت خشك كردن به ماده مرطوب و جريان گاز داده شده و بدين ترتيب محصول محتوي رطوبت يكنواخت تري است. در اين مقاله براي انجام آناليز، حجم كنترلي در اطراف خشك كن در نظر گرفته و بيلان رطوبت ، انرژي و آنتروپي با توجه به آن نوشته مي شود . در بيلان انرژي ، دماي هواي خروجي و دماي ماده خروجي مجهول مي باشند كه براي محاسبه اين دو دما يك معادله سينتيكي براي ماده ارائه شده است. سپس با استفاده از بيلان انرژي و آنتروپي رابطه اي براي موازنه اكسرژي ارئه مي شود . سرانجام با كمك اين رابطه و با توجه به معلوم بودن تمام پارامترها مقدار اكسرژي تلفاتي محاسبه و راندمان اكسرژي فرآيند خشك كردن بيان ميشود. براي يك ميزان هواي مشخص، نمودار اكسرژي بر حسب جرم ماده مرطوب كه در اين مقاله گندم ميباشد، در دو حالت با در نظر گرفتن اتلاف حرارتي و بدون در نظر گرفتن اتلاف حرارتي رسم و با استفاده از سه شاخص آماري، ميزان خطاي هر دو حالت را محاسبه و اين نتيجه حاصل گرديد كه در نظر نگرفتن اتلاف حرارتي ميزان خطا در مدل را افزايش مي دهد. سپس با درنظر گرفتن وجود ترم تلفات حرارتي در سيستم، به بررسي اثر برخي شرايط ترموديناميكي بر روي راندمان اكسرژي پرداخته شد. نتيجه حاصل را به طور كلي مي توان اينگونه بيان كرد كه افزايش در پارامترهاي ورودي هوا، راندمان را كاهش مي دهد، در حاليكه افزايش در پارامترهاي ورودي ماده راندمان را افزايش مي دهد