عوامل اجتماعي موثر بر موفقيت انتقال تكنولوژي در صنعت خودرو ايران

هدف از اين مطالعه بررسي عوامل اجتماعي موثر بر موفقيت انتقال تكنولوژي در صنعت خودرو مي باشد. هر كشور جهان سومي براي رسيدن به توسعه، ناگزير از انتقال تكنولوژي است. انتقال تكنولوژي علاوه بر عوامل فني و داخلي، تحت تأثير عوامل ديگري نيز قرار دارد. چارچوب نظري اين پژوهش بر پايه نظريات مرتون و تركيبي از چند نظريه ديگر در زمينه علم و تكنولوژي قرار دارد و در آن تأثير متغيرهاي دروني و بيروني ميدان مورد مطالعه، به عنوان متغيرهاي مستقل بر متغير وابسته موفقيت انتقال تكنولوژي سنجيده مي شود. روش پژوهش در اين مطالعه پيمايشي است و محقق از يك نمونه 220 نفري از كاركنان و مديران سه واحد صنعتي توليد قطعات خودرو به جمع آوري اطلاعات مي پردازد. يافته هاي تحقيق بيانگر اين است كه كليه متغيرهاي مستقل با موفقيت انتقال تكنولوژي رابطه مثبت و معني دار دارند. براساس تحليلهاي رگرسيوني چند متغيره ، از بين متغير ه اي دروني، آموزش و رضامندي كاركنان و از بين متغيرهاي بيروني، تحقيقات و رقابت تأثير بيشتري بر متغير وابسته دارند