بررسي مدلهاي انتخاب روش مناسب انتقال تكنولوژي و ارائه الگوريتمي پيشنهادي

انتقال تكنولوژي مقوله اي مهم و اساسي در ارتقاي سطح تكنولوژي يك كشور و درنهايت حركت به سمت توسعه پايدار است، اهميت انتخاب روشهاي انتقال تكنولوژي بسياري از كشورهاي در حال توسعه را بر آن داشت كه انواع مختلف روشهاي انتقال تكنولوژي را جهت انتخاب مناسب ترين آنها آزمايش كنند. با توجه به رشد سريع تكنولوژيهاي نو و اهميت آنها از لحاظ تْأمين امنيت ملي، رفاه عمومي و رشد اقتصادي، غفلت از آنها ممكن است ما را از قافله تكنولوژي دور كند. بنابراين بايد در جستجوي راههايي بود كه دستيابي به اين تكنولوژيها را به سريعترين وجه، ممكن سازد. انتقال تكنولوژي و همكاريهاي استراتژيك تكنولوژي بين شركتها اگرچه قبلا نيز وجود داشته است، ولي اهميت آن از دهه 1960 ميلادي با توجه به ايجاد سريع دانش و تكنولوژي در كشورهاي صنعتي از يك طرف و نياز به توسعه آن در كشورهاي توسعه نيافته ازطرف ديگر، توسط نويسندگان زيادي مطرح شده است، كشورمان ايران نيز با توجه به پيشرفتهاي تكنولوژيكي كشورهاي ديگر ناچار به ايجاد يا انتقال تكنولوژي از كشورهاي صاحب تكنولوژي به داخل مرزهاي خود مي باشد. در اين راستا شناخت روشهاي انتخاب تكنولوژي و مدلهاي انتخاب روش مناسب انتقال تكنولوژي از اهميت بسياري برخوردار است. براي اين منظور روش هاي مختلف انتقال تكنولوژي شناسايي شده و مورد بررسي قرار گرفته اند. سپس مدل هاي ارائه شده براي انتخاب روش مناسب انتقال مورد بررسي قرار گرفته و مزايا و محدوديتهاي هر مدل تشريح و در انتها به ارائه الگوريتم پيشنهادي جهت انتخاب روش مناسب انتقال تكنولوژي پرداخته شده است.