بررسي تطبيقي آموزش محيط زيست در آموزش عالي ايران و كشورهاي منتخب

محيط زيست يكي از محورهاي توسعه پايدار و يك ضرورت اساسي در قرن حاضر به شمار مي رود. آموزش محيط زيست يكي از راه هاي حفظ و جلوگيري از آسيب هاي محيط زيست مي باشد. آموزش محيط زيست در آموزش عالي به تربيت نيروي كار و شهروند آگاه منجر ميشود كه نقش موثري در آينده ي هر كشوري دارد. هدف پژوهش، مقايسه ي آموزش محيط زيست در آموزش عالي كشورهاي ايران، چين و روسيه به منظور شناسايي نقاط تمركز و وجوه تفاوت و تشابه آنها در آموزش محيط زيست است. پژوهش كيفي و از نوع مطالعات توصيفي-تطبيقي ميباشد. روش پژوهش كتابخانهاي است و براي جمع آوري داده ها، اسناد و مقاله- هاي مربوطه مورد مطالعه قرار گرفته است. يافته ها نشان ميدهد آموزش محيطزيست در آموزش عالي ايران و كشورهاي چين و روسيه داراي وجوه تفاوت و تشابه است. تشابه كشورها در زمينهي آموزش هاي تخصصي محيط زيست و ارتقاي آگاهي و مشاركت عمومي در زمينه ي مسائل زيست محيطي و تفاوت آنها در زمينه آموزش هاي عمومي محيط زيست بود. نتايج نشان ميدهد كه عمده تلاش برنامه هاي آموزش عالي در ايران در راستاي تحقق آموزش حرفهاي محيطزيست مي باشد. آموزش عالي ايران نيازمند ايجاد محتواي يا دروس زيست محيطي براي رشته هاي غير تخصصي محيط زيست مانند رشته هاي علوم انساني است. ارائه اين آموزشها مي تواند گامي در جهت تحقق افزايش آگاهي و مشاركت مسئولانه افراد در قبال مسائل زيست محيطي و محافظت از آن باشد.