آموزش و پرورش استثنايي در ايران و آمريكا (شناسايي، شيوه عمل و مقايسه)

آموزش و پرورش استثنايي يا آموزش و پرورش ويژه در واقع با تمام كودكان و نوجوانان يا دانش آموزاني كه نيازمند آموزش هاي ويژه و خاص هستند، سر و كار دارد . پاسخگويي مدارس به نيازها، انتظارات و اهداف دانش آموزان و حمايت از آنها به خصوص دانش آموزان داراي نيازهاي ويژه، از اهداف مهم فلسفه نظام آموزشي همه كشورها و از جمله ايران به شمار مي رود. برنامه ريزي براي تعليم و تربيت اين گروه خاص از افراد معيارهاي مشخصي را مي طلبد، كه اين معيارها در هر جامعه اي متناسب با مباني ارزشي و فرهنگي حاكم بر فلسفه تعليم و تربيت آن جامعه طرح ريزي شده است. هدف از اين پژوهش شناخت جايگاه آموزش كودكان استثنايي در نظام تعليم و تربيت ايران است، بدين منظور مطالعه، بررسي و پژوهش درباره ي نظامهاي تعليم و تربيت، ديگر كشورهاي دنيا نيز سودمند است. با مطالعه نظامهاي آموزش و پرورش استثنايي ديگر كشورها مي توان از نكات مثبت و منفي آنها بهره گرفت، ويژگيهاي مثبت آن نظامها را بومي سازي كرد و از آنها در تهيه و تدوين اهداف آموزش و پرورش كشور سود جست، كه در اين راستا كشور آمريكا به دليل نظام پيشرفته آموزش و پرورش كودكان استثنايي جهت مطالعه انتخاب شده است. . در پژوهش حاضر از روش تطبيقي به هدف بررسي و مقايسه اهداف آموزشي ذيل استفاده مي شود، 1 پرورش ارتباطات و مهارتهاي اجتماعي 2. شكوفا كردن استعدادهاي دانش آموزان 3. دستيابي به موفقيتهاي شخصي 4. رشد خلاقيت 5. قبول مسئوليتهاي فردي و اجتماعي 6. پذيرش و احترام به تفاوتهاي فردي.