افلاطون: بنيان گذار تطبيق در فلسفه تعليم و تربيت

تحقيق حاضر با اين هدف انجام شده تا نشان دهد كه افلاطون بنيان گذار تطبيق در فلسفه تعليم و تربيت مي باشد. براي رسيدن به اين هدف، از روش هاي تحليل مفهومي و استنتاج استفاده شده است. بر اين اساس، ابتدا مفهوم تطبيق بيان شده است ، سپس زمينه هاي تشكيل دهنده فلسفه تعليم و تربيت افلاطون معرفي شده اند. آن گاه چگونگي بهره مندي افلاطون از هريك از آن زمينه ها در شكل دهي به رويكرد تطبيقي مورد استنتاج قرار گرفته است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه چهار زمينه اصلي شعر، فلسفه، سخن، و طب سرچشمه هاي تعليم و تربيت افلاطون هستند. افلاطون هريك از اين زمينه ها را اخذ كرده، آنها را كامل و دقيق شناخته، به نقد آنها اقدام كرده ، و بر اين اساس رهيافت تطبيقي خود را در فلسفه تعليم و تربيت شكل داده است. افلاطون از شعر آموزه هايي مانند هماهنگي، وحدت، عدالت، و قانون؛ از فلسفه نظم، تغيير و ثبات، از سخن انديشه تربيت، و از طب ايده و فضيلت را گرفته است.در عين حال افلاطون هريك ازچهار زمينه فوق را مورد نقد قرار داده است.