آشكارسازي تغييرات خطوط ساحلي با استفاده از الگوريتم درخت تصميم گيري و فيلترهاي مكاني

پايش مناطق ساحلي، امري مهم در توسعه پايدار و حفاظت از محيط زيست آن است؛ جهت پايش ناحيه ساحلي، استخراج خط ساحلي در زمان هاي مختلف كاري اساسي است. بنابراين هدف از اين تحقيق بررسي تغييرات خط ساحلي درياي خزر با استفاده از داده هاي لندست و آلتيمتري به منظور مديريت بهينه و دقيق اين مناطق مي باشد. در اين پژوهش، براي تفكيك آب از خشكي ابتدا شاخص NDVI بر روي تصاوير اعمال گرديد. سپس با استفاده از الگوريتم درخت تصميم گيري حد آستانه براي طبقات مشخص گرديد. در نهايت براي بارزسازي لبه ها از فيلترهاي مكاني استفاده شده است. براي بررسي و تعيين تغييرات مكاني خط ساحل منطقه مورد مطالعه، تغييرات مكاني از روي تصاوير هر سال در 42 نقطه با فاصله هاي مساوي 4 كيلومتر اندازه گيري شد. نتايج نشان مي دهد بين سالهاي 1989 تا 2015 تغييرات خط ساحلي يكنواخت نبوده و بسته به شرايط محلي و مورفولوژي ساحلي تغييرات آن متغيير بوده است. ميانگين تغييرات پسروي در بازه زماني 1989 تا 2001، 2001 تا 2010 و 2010 تا 2015 به ترتيب232، 52، و 49 متر و ميانگين تغييرات پيشروي در بازه زماني اول، دوم و سوم به ترتيب 122، 52 و 18 به دست آمده است.