مدل سازي سه بعدي تغيير شكل و تنش وابسته به زمان چرخه زمين لرزه در محدوده گسل شمال تبريز در طي 500 سال گذشته

اندازه گيري هاي تغيير شكل پوسته به روش هاي نوين امروزي تأثير مهمي در تحقيقات زمين ساختي زمان حاضر دارند. با وجود اينكه اين اندازه گيري ها اطلاعات با ارزشي در مورد چگونگي تغيير شكل كنوني زمين مي دهند، ولي جوابي براي علت اين تغييرشكل ها ندارند. علاوه بر اين، اندازه گيري هاي كنوني نمي توانند رفتار زمين ساختي آينده زمين و يا رفتار گذشته آن را تعيين كنند. به همين دليل شاخه هاي گوناگون علوم زمين از مدل هايي بر پايه رياضيات و فيزيك استفاده مي كنند. در بررسي هاي تغيير شكل پوسته، مدل هاي گسلي كه بر اساس اطلاعات زمين شناسي، ژئودتيكي و لرزهاي تنظيم شده اند، ديد با ارزشي از ويژگي هاي گسل و رفتار آن در طول زمان فراهم مي كنند. مدل ها بر اساس مشاهدات گذشته برآوردهايي از تغيير شكل هاي آينده و مخاطرات لرزه اي در اختيار انسان قرار مي دهند كه براي كلان شهرهاي مجاور مناطق لرزهاي فعال از جمله تبريز بسيار باارزش هستند. مدل فوريه يكي از ابزارهاي رياضي بسيار كارآمد جهت برآورد موقعيت مكاني و زماني زمين لرزه ها مي باشد كه در صورت ورود اطلاعات دقيق كه از حل مسئله معكوس با داده هاي ژئودتيكي بدست مي آيند مي توان انتظار ايجاد نتايج صحيح و نزديك به واقعيتي را از مدل مذكور داشت. با فرض عملكرد يكسان كليه قطعات گسلي از لحاظ نرخ لغزش ساليانه و يكسان بودن عمق هاي قفل شدگي بالا و پايين قطعات گسلي، در حال حاضر قطعه بستان آباد و تبريز از لحاظ خطر لرزه خيزي داراي پتانسيل بالايي مي باشد. همچنين مدل سازي هاي انجام شده نشان دهنده مهاجرت زمين لرزه ها از جنوب شرقي سيستم گسلي (بستان آباد) به قسمت شمال غربي گسل (صوفيان) مي باشد.