مقايسه ميزان كارايي روش هاي رديابي اشعه دو بعدي در تعيين موقعيت مطلق

روش رديابي اشعه يكي از روش هاي برآورد تاخير تروپوسفري مي باشد كه بدليل كاربردهاي فراوان در مطالعه جو، در چند سال اخير مورد توجه قرار گرفته است. در اين روش مسير اشعه از هنگام ورود به تروپوسفر تا رسيدن به ايستگاه مورد نظر كه مي تواند يك ايستگاه GPS باشد، بازسازي شده و در نهايت مي توان تاخير ناشي از تروپوسفر را محاسبه نمود. بمنظور انجام رديابي اشعه روش هاي گوناگوني مطرح گرديده است. در اين مقاله به مقايسه روش رديابي اشعه برمبناي تقاطع خط و صفحه و رديابي اشعه تكراري كه در مورد از پركاربردترين روش هاي رديابي اشعه ميباشند، پرداخته شده است. بدين منظور با بكارگيري اين دو روش رديابي اشعه دوبعدي و انتخاب ايستگاه بندرعباس و آماده سازي داده هاي مذكور در اين مناطق، تصحيحات تروپوسفري با استفاده از داده هاي هواشناسي ERA - Interim براي سه تاريخ متفاوت محاسبه گرديد. ابتدا با استفاده از نرم افزار Bernese موقعيت ايستگاه بندرعباس يكبار با مجهول در نظر گرفتن تاخير مربوط به لايه تروپوسفر، و بار ديگر با صرفنظر از آن تعيين گرديد. در ادامه تصحيحات تروپوسفري بدست آمده از دو روش بر فايل مشاهدات GPS اعمال گرديد و تعيين موقعيت در اين حالت نيز انجام گرفت. نتايج بدست آمده علاوه بر نشان دادن اهميت خطاي تروپوسفري در محاسبات تعيين موقعيت مطلق، بيانگر آن است كه موقعيت بدست آمده با استفاده از روش رديابي اشعه تكراري 0/0641 متر دقيق تر از موقعيت بدست آمده با استفاده از روش تقاطع خط و صفحه مي باشد. اين موضوع بيانگر ميزان نقش و اهميت انحرافات موجود در مسير اشعه در لايه هاي متفاوت جو و در فرايند محاسبه تاخير تروپوسفري با استفاده از روش رديابي اشعه مي باشد.