بررسي تخريب اراضي در بخشي از منطقه ارسباران استان آذربايجان شرقي با استفاده از RS و GIS

فناوري سنجش از دور اطلاعات قابل توجهي را به منظور تعيين تغييرات زماني و مكاني بسياري از پديده هاي طبيعي ارائه مي دهد. تعيين وسعت، تراكم و شدت تخريب خاك بر اساس مقدار بازتاب اندازه گيري شده از سطح خاك مي باشد. در مناطق خشك و نيمه خشك وضعيت سطح خاك بيان كننده بسياري از خصوصيات فيزيكو شيميايي خاك مي باشد بنابراين، به منظور بررسي روند تخريب اراضي منطقه مطالعاتي در طي پانزده سال گذشته، از اطلاعات تصاوير ماهواره اي لندست .+7ETM ژوئن سال 2001 ميلادي و و لندست 8 ژوئن سال 2016 استفاده شد . تجزيه و تحليل زماني تصاوير نشان مي دهد كه طي 15 سال ، گذشته اراضي جنگلي، ديم تقريبا 2 درصد كاهش يافته است و وسعت مناطق آبي و بوته زارها هر كدام 9 درصد افزايش يافته اند. در نهايت مهمترين عوامل در تخريب اراضي را تبديل اراضي مرتعي به زمينهاي كشاورزي، الگوي غلط كشاورزي، چراي بيش از حد دام، وضعيت نامناسب اقتصادي و برداشت بي رويه از آبهاي زيرزميني دانست.