بررسي مكان يابي و هدايت خودكار وسايل نقليه كشاورزي با استفاده از داده هاي GPS

The possibility of positioning and autonomous guidance of agriculture vehicle with GPS data

بالا بردن بازده و افزايش آسايش و ايمني از جمله انگيزه هاي كم كردن وظايف يا حذف رانندگان وسايل نقليه كشاورزي مي باشد. با حذف راننده از روي وسايل نقليه كشاورزي نياز به يك مرجع جهت هدايت اين وسايل مي باشد. با استفاده از داده هاي بدست آمده از GPS و يك مرجع مطلق (نقشه جغرافيايي مزرعه)، وسيله مورد نظر مي تواند مسير حركت برنامه ريزي شده يا تعيين شده در حين كار را طي كند. در اين مقاله به بررسي امكانات ناشي از استفاده از GPS و شيوه هاي مديريت اطلاعات آن پرداخته شده است. GIS بعنوان يك واسط كاربري كه اطلاعات جغرافيايي زمين كشاورزي را مديريت مي كند مي تواند با استفاده از خاصيت لايه اي اش علاوه بر هدايت، براي اعمال نهاده هاي كشاورزي نيز استفاده شود. با مقايسه بين نرم افزارهاي GIS با نقشه قبلي و بدون نقشه قبلي، جوانب كار با هر كدام بيان شده است. از آنجاييكه ورودي اين نرم افزارها اطلاعات GPS مي باشد، منابع خطا و روش هاي حذف آنها را نيز معرفي كرده ايم.

Enhance the efficiency and increase the comfort and safety are the main motivations for reducing the tasks or eliminating the driver of agriculture vehicles. Unmanned agriculture vehicles need a reference to be guided. The GPS data and an absolute reference (agricultural map of field) can be combined to guide the vehicle in a predefined or defined during operation pass. This article deals with the possibility of simultaneous use of GPS and Information management methods. The GIS as a user interface that manages agricultural information of field with its layered nature in addition to vehicle guidance can be used for agricultural inputs applications. By comparing between GIS software with or without a predefined map, the features of methods are explained. Since the GPS data are the inputs of these softwares, sources of error and ways of their elimination are also described