بررسي تأثير خاك پوش پليمري A12 بر ميزان هدر رفت رطوبت خاك

Study the effect of A12 Polymer mulch on soil moisture loss

فقدان آب و مشكلات ناشي از آن از مشكلات جدي در بسياري از نواحي دنيا محسوب مي شود كه پليمر، رطوبت، رقت، گلدان ، هدر رفت توسعه پوشش گياهي و رشد كشاورزي را در معرض خطر جدي قرار داده است . بنابراين بررسي راهكارهاي مقابله با تنش خشكي از اولويتهاي تحقيقات است. اين پژوهش با هدف بررسي تأثير خاكپوش پليمري A12 بر ميزان تبخير آب خاك، بر روي نمونه خاك لسي كه از اراضي ديم منطقه - مي كلاله گرگان آورده شده بود، در ابعاد گلداي انجام شد. آزمايشات با استفاده از 5 غلظت پليمر (، 1/2، 1/3، 1/4 و 1/5) و در سه تكرار انجام شد. داخل 15 گلدان خاك الك شده به ميزان مساوي ريخته و با مقدار مشخص، گلدان ها آبياري شدند. تيمارهاي ذكر شده با گذشت زمان لازم براي ايجاد تعادل اوليه، به گلدانها اضافه شد. هر روز در زمان ثبت، هر يك از گلدان ها با ترازوي دقيق وزن شد تا هنگامي كه وزن هر گلدان به وزن اوليه قبل از اضافه شدن تيمار و رطوبت اوليه برسد. در نهايت به كمك آناليز واريانس (ANOVA) نتايج تجزيه شدند و ميانگين تيمارها، به روش LSD مقايسه شدند. نتايج نشان داد كه از مجموعه تيمارهاي مورد بررسي، تيمار V5 با نسبت غلظت 50درصدي پليمر، تيمار مؤثرتري بوده و توانسته حدودا %2/4 نسبت به شاهد مانع هدررفت آب شود. همچنين تغييرات در تيمار با غلظت گL (50٪ رقيق تر از غلظت اوليه پليمر) نسبت به شاهد، تا روز هشتم مثبت بوده و تبخير كمتري نسبت به شاهد داشته است اما در روز نهم و دهم اين تغييرات منفي شده و ميزان تبخير تيمار از شاهد بيشتر شده است.

The lack of water and the resulting problems are considered to be serious problems in many parts of the world which has endangered the development of vegetation and agricultural growth. Therefore, investigating the strategies for coping with drought stress is one of the research priorities. This study was conducted to evaluate the effect of polymeric A12 on soil water evaporation on loss soil from dry land of Gorgan province in pot scale. Experiments were performed using 5 concentrations of polymer (0, 1.2, 1.3, 1.4 and 1.5) and three replications. The screened soil was poured into 15 pots equally and then the pots were irrigated with a specified amount. With the passage of time necessary for the initial equilibrium, the treatments were added to the pots. Each of the pots was weighed accurately and this work continued at constant time each day, as long as the weight of each pot reaches the initial weight before adding the initial moisture and treatment. Finally, analysis of variance (ANOVA) was used to analyze the results and the mean of the treatments was compared by LSD method. The results showed that V5 treatments with a 50% concentration ratio of polymers were more effective treatments and could control about 2.4% of the control, preventing water loss. Also, changes in treatment with L5 concentration (50% less than the initial concentration of polymer) were positive to evapotranspiration to control day before the 8th day but on the ninth and tenth day, these changes were negative and the evaporation rate of the treatment was higher than the control