ارزيابي اثر روشنايي بر كارگران كارخانه قطعات محوري خراسان

يكي از عوامل زيان آور و تأثير گذار بر روي كاركنان در محيط كاري به تأثيرات نامطلوب روشنايي بر سلامت چشم و بينايي افراد ارتباط پيدا مي كند. وجود روشنايي مطلوب در محيط هاي كاري منجر به كاهش حوادث شغلي، افزايش بهره وري و در نتيجه، كاهش هزينه هاي توليد مي گردد. در اين پژوهش، ميزان سطح روشنايي سالن هاي توليدي مختلف به صورت عمومي و موضعي در 89 و 89 ( ارزيابي شده ، كارخانه قطعات محوري خراسان )بر روي تعداد 78 نفر از كارگران و كاركنان( به مدت 5 سال )در سال هاي 78 است. بدين منظور، اندازه گيري ميزان روشنايي در سال هاي مختلف در محيط كاري توسط دستگاه HAGNER به روش كالبيره داخلي صورت گرفته است. نتايج حاكي از آن است كه ميزان روشنايي در سالن هاي مختلف به ميزان رضايت بخش است و فقط ميزان 89 و 89 كمبود ميزان روشنايي به ترتيب در ، روشنايي انبار مركزي از حد استاندارد كمتر مي باشد. قابل ذكر است كه در سال هاي 78 بخش هاي دريل، تراب و تراش، در بخش هاي ترانس، مونتاژ پلوس راست، سنگ، كاپستن و قسمتي از آزمايشگاه و در بخش هاي كاپستن، مولتي اسپيندل، فرز افقي، تراش ابزار سازي، حديده، اتاق ارشد توليد، اتاق حصار كنترل، اتاق كنترل قطعات، انبار ابزار سازي و قسمتي از آزمايشگاه مشاهده مي شود. بنابراين، ارزيابي ميزان روشنايي و تاثير آن بر افراد در هنگام تغيير محل دستگاه ها، ايجاد بخش هاي جديد و نصب دستگاه هاي جديد از اهميت بسزايي برخوردار است