بررسي امكان جدا سازي گازهاي ارسالي به فلرها به كمك نانو غشاها به منظور كاهش آلاينده هاي زيستي

امروزه غشاءها جايگاه ويژه اي در صنايع مختلف پيدا كرده اند و كاربردهاي وسيعي در زمينه هاي گوناگون جداسازي اعم از محلو ل هاي مايع و گازهاي مختلف يافته اند كه از آن جمله مي توان به كاربرد درصنايع غذايي ، صنايع شيميايي و پالايشگاهي براي جداسازي گازها، صنعت تصفيه آب و پساب براي حذف آلاينده هاي گوناگون و داروسازي براي تخليص فرآيندهاي مختلف نام برد. غشا به صورت فازي كه اجزاي جدا شونده خوراك با سرعت هاي متفاوت از آن عبور مي كنند، عمل مي كند . آبگريزي و يا آبدوستي غشا حاصل خواص فيزيكي و شيميايي آن است. بازيافت و استفاده مجدد از گازهاي ورودي به فلر در واحدهاي صنعتي پتروشيمي علاوه به ارزش اقتصادي و جلوگيري از هرزروي برخي گازهاي با ارزش، اهميت فوق العاده اي از نظر زيست محيطي و كاهش آلاينده هاي منتشره به محيط نيز دارد. فناوري غشايي بدليل مصرف سرمايه و انرژي كم و همچنين بعنوان تكنولوژي دوستدار محيط زيست، يكي از پيشنهادات مناسب براي جداسازي و بازيافت گازهاي مختلف ضايعاتي در واحدهاي صنعتي به شمار مي رود. تا كنون روش هاي گوناگوني چه در مرحله طراحي اوليه و چه در مرحله اصلاح واحدهاي موجود مورد بررسي و استفاده قرار گرفته اند. از آنجا كه اصلي ترين راه اتلاف انرژي در پالايشگاه ها سيستم فلرينگ بوده عمدتا بيشترين ميزان آلاينده هاي زيست محيطي نيز از همين سيستم متصاعد مي شود. ما در اين تحقيق به بررسي سيستم بازيابي گازهاي فلر به كمك تقسيم بندي غشاها بر اساس معيارهاي مختلف از مكانيسم حاكم بر جداسازي، تقسيم بندي بر اساس شكل هندسي غشا و تقسيم بندي بر اساس جنس غشا كه از جمله تقسيم بندي هاي غشايي هستند مورد بررسي قرار داده ايم.