بررسي و تحليل تقابل‌هاي دوگانه در مدحيات خاقاني

تقابل هاي دوگانه از مفاهيم اصلي نظريه هاي ادبي قرن بيستم از جمله ساختارگرايي و پساختارگرايي به شمار مي-رود. از آنجا كه با شناسايي اين تقابل ها، مي توان به دنيايي ذهني شاعران و شناخت هر چه بيشتر اشعارشان راه يافت؛ در پژوهش حاضر بر آنيم تا با تحليل اشعار مدحي خاقاني از جنبه تقابل‌هاي دوگانه، در يابيم كه تقابل‌هاي دوگانه چه تأثيري در شكل گيري محتواي شعر خاقاني داشته است. لذا در اين مقاله تقابل هاي دوگانه در قصايد مدحي خاقاني را در سه بخش واژگاني، معنايي و تلفيقي بررسي كرده ايم.يافته هاي اين بررسي نشان مي دهد كه استفاده از نظريه هاي ادبي از جمله تقابل هاي دوگانه، مي تواند درگشودن بسياري از دشواري هاي موجود در قصايد خاقاني مؤثر افتد؛ چرا كه با درك و دريافت اين تقابل ها كه بسامد زيادي در اشعار او دارند مي توان به دنياي ذهني و سبك شخصي شاعر خصوصا در صور خيال راه يافت و براي حل ابهامات و دشواري هاي شعرش از آنها استفاده نمود. دوگانگي تفكر خاقاني باعث شكل گيري واژگاني شد كه در تقابل باهم هستند. اساس اين تقابل برگرفته از انديشه، مفاهيم عرفاني و... است.