تاثيرپذيري نظامي و خاقاني از مواعظ قرآني

يكي از روش هاي مهم تربيت و سازندگي انسان روش موعظه و نصيحت است كه كاربردي عام و فراگير دارد و درقرآن كريم به آن تصريح شده است. از آن جا كه اين روش با عواطف انسان سروكار دارد و به قلب رقّت و نرمي مي بخشد مهم واقع شده است. اين روش در مورد هر انساني مي تواند به كار رود و در اهميت آن همين بس كه خداوند خود به وعظ و موعظه پرداخته و قرآن را كتاب موعظه ناميده است. وَ ما كانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلاَّ وَحْياً أَوْ مِنْ وَراءِ حِجابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولاً فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ ما يَشاءُ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكيمٌ * وَ كَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا ما كُنْتَ تَدْري مَا الْكِتابُ وَ لاَ الْإيمانُ وَ لكِنْ جَعَلْناهُ نُوراً نَهْدي بِهِ مَنْ نَشاءُ مِنْ عِبادِنا وَ إِنَّكَ لَتَهْدي إِلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ (شوري/ 51-52)