تحليل انديشه¬هاي مثبت گرايانه در دفتر ششم مثنوي از ديدگاه روان شناسي

دنياي درونيات عالم ذهن و عالم روح مقوله اي است كه از ديرباز بسياري از شاعران عارف مسلك و روانشناسان قرون اخير بدان پرداخته اند و در ايده بازتاب حالات دروني در دنياي بيروني، با يكديگر اتفاق نظر داشته اند. روانشناسي مثبت نگر نه تنها براي بهبود و ايجاد توانمندي‌هاي افراد، بلكه به منظور پرورش تاب آوري، بهبود كيفيت زندگي و ايجاد سپري در برابر عود نشانه‌ها، ايجاد گرديد.مثبت نگري به عنوان يكي از شاخه‌هاي علم روانشناسي مفاهيمي همچون خوش بيني، مشورت، شكرگزاري،غم و شادي، راستي و صدق، عشق، اميدواري، بردباري و ...... را دربرمي گيرد كه تمام آنها را مي‌توان به طور مشروح در دفتر ششم مثنوي يافت. پژوهش حاضر با هدف تحليل و بررسي مؤلفه‌هاي روان شناسي مثبت و تطبيق آن با آراي مولانا در دفتر ششم مثنوي معنوي صورت گرفته است. نتايج پژوهشگر بيانگر آن است كه مؤلفه‌هاي روانشناسي مثبت از جمله اميدواري، مشورت، شادي، خوش بيني، عشق، شكرگزاري، بردباري، اغتنام فرصت، راستي و صدق و ........در دفتر ششم مثنوي سبب شكوفايي و توسعه توانمندي‌هاي دروني و كسب فضيلت‌هاي اخلاقي مي‌شود.