بررسي شبكه جاده موجود و مقايسه آن با گزينه هاي مختلف شبكه جاده ازنظر دسترسي در حوزه شفارود – گيلان

شبكه راه هاي جنگلي مهم ترين عامل تقسيم بندي جنگل به واحدهاي برنامه ريزي و حمل و نقل مواد و افراد مي باشد و به علاوه داراي ابعاد بسيار بزرگ از ديد گاه هزينه ها، اثرات زيست محيطي، دسترسي ها و پوشش در جنگل مي باشد . در نتيجه لازم است در برنامه ريزي شبكه جاده جنگلي دقت بسيار زيادي به عمل آيد. در اين تحقيق سعي شده كارايي استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي، در بالا بردن دقت و كيفيت برنامه ريزي شبكه جاده جنگلي با يك تراكم معين و منطقي بر اساس استحكام خاك بررسي شود . براي اين كار سري جنبه سرا از حوزه شفارود با مساحت 1849 هكتار انتخاب شد . استخراج و تهيه نقشه هاي شيب، جهت جغرافيايي دامنه ها، بافت خاك و زهكشي، تحت نرم افزار Arcview انجام و رويهم گذاري شدند . سپس با تلفيق نقشه هاي زهكشي و بافت خاك بر اساس تقسيم بندي F.A.O نقشه استحكام منطقه به دست آمد . با وجود گزينه هاي شبكه جاده موجود در منطقه مورد مطالعه ، درصد عبور از نقاط پايدار و مناسب مورد بررسي قرار گرفت. همچنين شبكه پيشنهادي و شبكه موجود از دو جنبه مورد بررسي قرار گرفتند. اول انتخاب بهترين مسيرهاي دسترسي براي پوشش بهتر منطقه و دسترسي بيشتر به همه نقاط سطح جنگل كه در اين مرحله بين دو گزينه موردنظر شبكه موجود تهيه شده با روش سنتي و شبكه طراحي شده با GIS اين مقايسه بر روي نقشه مشخصات و توان و حمل چوب تا كنار جاده در فاصله كوتاهتري انجام مي شود . همچنين درصد عبور واريانت ها از شيبهاي مختلف نيز بررسي شد . درصد عبور واريانت هاي پيشنهادي به كمك GIS از درجات زهكشي خوب و استحكام خاك بالا و دامنه هاي كم شيب تر بهبود يافته بود كه اين مسئله مويد كارايي GIS در پيشنهاد سريع و مطلوبتر شبكه جاده است.