دستيابي به كاربريهاي مناسب براي مرتعداري با استفاده از GIS در حوضه آبخيز شماره 8 استان گيلان

در اين تحقيق حوضه آبخيز شماره 8 استان گيلان با مساحت 94 / 20884 هكتار مورد بررسي قرار گرفت. با توجه به ويژگيهاي اكولوژيك سر زمين و شرايط اقتصادي اجتماعي آن و با تكيه بر توانمنديهاي سيستم اطلاعات جغرافيايي GIS مي توان نسبت به تعيين كاربري هاي مناسب و ارتقاء مديريت فعلي سرزمين اقدام نمود. براي تعيين سطح مناطق مناسب براي كاربري مرتعداري ابتدا منابع اكولوژيكي و اقتصادي اجتماعي حوضه شناسايي و نسبت به تهيه نقشه هاي موردنياز و ورود آنها به محيط ArcGIS9 به همراه داده هاي توصيفي آنها اقدام شد. نقشه - هاي رقومي شده طبقات ارتفاع از سطح دريا، شيب، جهت شيب، بافت خاك، عمق خاك، ساختمان خاك، زمين - شناسي، هم باران، هم دما، هم تبخير، فرسايش خاك، پوشش گياهي و اقليم و زهكشي بر اساس مدل تجزيه و تحليل سيستمي (مدل مخدوم) در محيط ArcGIS9 با يكديگر تلفيق و روي هم گذاري شدند. پهنه هاي به دست آمده از رويهم گذاري كاربري هاي مختلف با احتساب شرايط اكولوژيك و شرايط اقتصادي اجتماعي منطقه براي تعيين كاربري هاي مرتعداري اولويت بندي شد و نقشه آمايش سرزمين منطقه براي طبقات مرتعداري تهيه گرديد كه نتايج اولويت بندي نشان داد كه: 13 / 0 درصد از منطقه (8 / 27 هكتار) براي طبقه يك مرتعداري، 16 /6 درصد از منطقه (17 / 1287 هكتار) براي طبقه دو مرتعداري ، 71 / 14 درصد از منطقه ( 48 /3071 هكتار) براي طبقه سه مرتعداري مناسب بود.