آناليز روشهاي متداول ادغام اطلاعات طيفي تصوير چند طيفي با اطلاعات مكاني تصوير تك رنگ

در سنجش از راه دور تصاوير برداشت شده از ماهواره ها داراي مشخصات يكسان نمي باشند. بيشتر ماهواره هاي منابع زمين مانند: اسپات، لندست، آيكونوس، IRS و Quick Bird، هم تصاوير تك رنگ با دقت مكاني بالا و هم تصاوير چند طيفي با دقت مكاني پايين را جمع آوري مي كنند. بدليل محدوديت هاي عملي امكان اخذ تصاويري كه به صورت توام دقت مكاني و دقت طيفي بالايي داشته باشند، وجود ندارد. بسته به نوع سنجنده اي كه تصاوير را برداشت مي كند برخي از اين تصاوير داراي مشخصات طيفي بالا و در عين حال داراي مشخصات مكاني با دقت پايين مي باشند ( تصاوير چند طيفي) و برخي ديگر داراي مشخصات مكاني با دقت بالا و مشخصات طيفي با دقت پايين ميباشند (تصاوير تك رنگ). يك روش موثر براي تهيه تصاوير با دقت مكاني و طيفي توأم بالا، استفاده از فرآيند ادغام تصاوير مي باشد. در اين مقاله ضمن معرفي روشهاي متداول ادغام تصوير در سنجش از راه دور روشهاي IHS براوي، تحليل مولفه هاي اصلي PCA تبديل موجك گسسته و موجك بدون تلفات UDWT)، روشهاي فوق براي ادغام تصوير تك رنگ ماهواره اسپات 4 با دقت 10 متر و تصوير چند طيفي ماهواره لندست 4 با دقت 30 متر بكار برده شده و ميزان قابليت اين روشها در حفظ اطلاعات طيفي و مكاني بررسي و با يكديگر مقايسه شده است.