ارزيابي عملكرد روش جوش سر به سر ميلگرد با روش هاي متداول از ديدگاه اقتصادي ، استحكام و سرعت كار

افزايش چشم گير ساخت و ساز و رشد روز افزون سازه هاي بلند مرتبه شهري، سدها، تونلها، زيرگذرها و پل ها ، توجه به ويژگيهايي مانند مقاوم سازي ، استحكام بيشتر و صرفه جويي در هزينه ها را اهميتي خاص مي بخشد .در اين بين ميلگرد يكي از مصالح مهم و پركاربرد در سازه ها و تأمين كننده سهم زيادي از ويژگيهاي فوق است كه به روشهايي نظير اورلپ ، اتصال مكانيكي و جوش سر به سر ميلگرد به يكديگر متصل مي شوند .اتصال دو سر ميلگرد به روش اورلپ و اتصال مكانيكي در سازه هاي بتني اغلب با مشكلاتي نظير عدم استحكام و افزايش هزينه همراه است ، مقادير قابل توجهي ميلگرد نيز به صورت اورلپ در قسمتهاي مختلف سازه قرار مي گيرد و بخشي از آنها هم به صورت پرت و غير قابل مصرف باقي مي ماند .در اين تحقيق سعي بر آن است تا از ديدگاه استحكام ، اقتصادي و سرعت كار كه اهداف اين تحقيق هستند ، مقايسه اي بين روش جوش سر به سر ميلگرد با روشهاي متداول صورت گيرد. در روش جوش سربه سر ،دوسر ميلگرد توسط حرارت و فشار بهم متصل ميشوند ،اورلپ و پرت ميلگرد حذف شده ، از نيروي كار كمتري استفاده مي شود ، در زمان انجام جوشكاري صرفه جويي شده و با توجه به كاهش مصرف ميلگرد وزن اصلي سازه كم شده و در نتيجه مقاومت سازه در مقابل زلزله مي تواند افزايش يابد بنظر مي رسد بر اساس نتايج اين تحقيق و مقايسه بعمل آمده، روش جوش سر به سر ميلگرد كه تقريبا روشي نو در صنعت ساخت و ساز كشور است مي تواند نسبت به روش هاي سنتي مثل روش اورلپ و اتصال مكانيكي هم روش مطلوب تري براي اتصال ميلگرد در سازه و هم نقش تعيين كننده اي درمقاومت ، صرفه جويي در هزينه ها و سرعت در كار را داشته باشد.