آناليز زمان اقامت آب در آبخوان با استفاده از مدل توده اي FLOWPC

ايزوتوپ ها در طبيعت به دو دسته كلي پايدار و ناپايدار تقسيم مي گردند. امروزه به طور وسيعي از اين ايزوتوپ ها در هيدرولوژي براي رديابي حركت آب در چرخه هيدرولوژيكي استفاده مي شود. استفاده از مدل هاي پارامتري تودهاي براي تفسير ردياب هاي محيطي، بر پايه تابع توزيع زمان اقامت آب يا ذره ردياب در آبخوان استوار است. اين تابع زمان، طيف زماني حركت ذره از زمان ورود به آبخوان تا خروج آن را توصيف مي كند. مهمترين پارامتر در اين مدل هاي توده اي، زمان اقامت آب مي باشد. براي هر يك از اين مدل هاي محاسباتي فرضيات و محدوديت هايي بيان شده است، اين محدوديتها به علت عدم اطلاع از كيفيت و قطعيت هاي پارامترهاي ورودي و خصوصيات فيزيكي آبخوان مي باشد. از تفاوت هاي مدل هاي توده اي ارائه شده براي محاسبه سن آب، مي توان به اختلاف ايزوتوپ هاي بكاربرده شده در آنها و الگوريتم هاي شبيه سازي حركت آب در آبخوان اشاره نمود. در اين پژوهش ضمن معرفي مدل توده اي FLOW PC زمان اقامت آب در آبخوان روستاي عين ورزان بررسي شده است. نتايج مدل سازي به كمك ردياب محيطي تريتيوم در آبخوان روستاي عين ورزان حدود 8 سال برآورد شده است.