آناليز عدم قطعيت مدل IHACRES در شبيه سازي رواناب روزانه (مطالعه موردي : حوضه هاي كرمانشاه ، اسلام آبادغرب و روانسر)

فرآيند بارش - رواناب فرآيند پيچيده اي است كه در آن عوامل زيادي دخيل هستند و دانستن اين فرآيند براي برنامه ريزي و مديريت جامع منابع آب در حوضه آبخيز ضروري است. بنابراين به منظور درك اين فرآيند از مدلسازي استفاده مي گردد تا با ساده كردن، سعي در حل مسائل هيدرولوژي شود، دراين تحقيق ازمدل بارش – رواناب IHACRES باتوجه به داده هاي ورودي اندك مورد نياز براي شبيه سازي جريان روزانه ايستگاه هاي هيدرومتري خرس آباد، پل كهنه و دوآب مرگ از حوضه آبخيز قره سو استفاده شد لذا هدف از انجام اين تحقيق كاليبراسيون مدل IHACRES و بررسي ميزان كارايي آن در شبيه سازي دبي روزانه مي باشد براي اين منظور ازداده هاي روزانه بارش دما و آب دهي درفاصله سالهاي 1988 تا 2001 استفاده شد كه 8 سال ابتدايي براي واسنجي مدل و 6 سال آخر جهت صحت سنجي مدل انتخاب گرديد، همچنين در ارزيابي مدل معيار ضريب تعيين R2 استفاده شد و ميزان خطاي بين مقادير جريان مشاهداتي و شبيه سازي شده براساس معيارهاي RMSE برآورد شد نتايج شبيه سازي نشان داد كه درهر دو دوره واسنجي و صحت سنجي مقادير برآوردي مدل خصوصا درمقادير دبي اوج كمتر ازمقادير مشاهداتي بوده ، مقدار ضريب تعيين براي دو ايستگاه خرس آباد و پل كهنه به ترتيب 0/630 و 0/68 نسبتاً قابل قبول ارزيابي گرديد. و براي ايستگاه دوآب مرگ 0/32 مي باشد، كه عمكلرد ضغيفي داشت.