تاثير ترك در جوش سخت كننده هاي قايم در رفتار كمانشي و فراكمانشي تير ورق ها

تیرورق ها یكی از رایج ترین انواع سازه های فلزی است كه به لحاظ رفتار پیچیده و روش های طراحی آنها، مستلزم تحقیق و مطالعه عمیق و گسترده در ابعاد مختلف می باشد. از جمله این موارد مهم، بررسی و مطالعه تاثیرتركهای پیدا شده در نواحی مختلف تیرورق، در رفتارخمشی و پایداری آنها می باشد. در سالهای اخیر، مطالعات زیادی در مورد دلایل پیدایش ترك و همچنین نحوه گسترش آنها و ارزیابی عمر خستگی سازه های مهندسی همچون تیرورق های پل ها انجام گرفته است . لیكن تحقیقات موجود در مورد تاثیر ترك در رفتار یك سازه ، محدود به مطالعاتی درباره كاهش ظرفیت نهایی ورق های فلزی ترك خورده بصورت یك پانل مجزا می باشد. لذا در تحقیق حاضر، با در نظر گرفتن تیرورق فلزی بصورت یك سازه یكپارچه ، با استفاده از روش المان محدود و نرم افزار شناخته شده Lusas تركهای قایمی در جوش كاری سخت كننده های قایم و در روی پانل جان ایجاد و ظرفیت باربری این مدل ها با ظرفیت باربری مدلهای بدون ترك مقایسه شده است . درشبیه سازی ابن مدل سه بعدی ازالمان Thin shell استفاده شده است كه قابلیت اعمال تحلیل غیرخطی هندسی و غیرخطی مصالح را دارا می باشد. لازم به ذكر است كه در مدل سازی از مدل كردن نوار جوش به علت تاثیر كم در نتایج صرف نظر گردیده است. نتایج این بررسی نشان داد كه تركهایی به طول 1/0 ارتفاع تیرورق در موقعیت های متفاوت سخت كننده ها، تاثیر قابل توجهی دركاهش ظرفیت باربری مدل ها نداشته ولی تركهای به طول 3/0 ارتفاع تیرورق، در حدود 20% افت نسبت به تیر ورقهای بدون ترك ایجاد می كنند. همچنین نتایج حاصل از روش المان محدود با نتایج روش های طراحی آیین نامه AISC-LRFD مقایسه گردیدند