بررسي وضعيت بهره برداري از منابع زمين و ماشين در زراعت متداول شهرستان مراغه

شناخت وضعيت كمي و كيفي كاربري زمين زراعي و ماشين هاي كشاورزي ، به منظور افزايش سطح مديريت بر روابط متقابل مابين آنها در مناطق مختلف هدف اين پژوهش بود. بدين منظور شهرستان مراغه با سه بخش مركزي سهند و آغجه كهل مجموعا به مساحت تقريبي 99619 هكتار، كه 61139 هكتار از آن را زمين هاي زراعي تشكيل مي دهد، مورد مطالعه قرار گرفت. مطالعات نشان داد متوسط جمع اراضي آبي و ديم هر بهره بردار تقريبا در حدود 8/5هكتار مي باشد در عين حال مهمترين عامل تاثير گذار بر نوع تكنولوژي قابل استفاده زارعين منطقه پراكندگي قطعات زراعي است . سطح مكانيزاسيون منطقه1/84hp.ha-1 برآورد گرديد اين در حالي است كه در حدود 85 ٪ از تراكتورهاي منطقه، عمر بيش از 15 سال دارند. كوچك بودن و پراكندگي قطعات زراعي، مديريت نامناسب توزيع ماشين هاي كشاورزي، خدمات نامناسب پس از فروش و ضعف آموزش به كارگيري صحيح ماشين در منطقه باعث شده است تا سطح مكانيزاسيون فعلي منطقه كارآيي مطلوب نداشته باشد