مقايسه ي مكانيزم ها و كاريي مجموعه ي كارنده ي دو نوع بذركار بي خاكورزي موجود در ايران

خاك ورزي حفاظتي به عنوان يكي از راهكارهاي مناسب براي رسيدن به يك الگوي پايدار در كشاورزي محسوب مي شود. خاك ورزي حفاظتي در سبك هاي مختلف از جمله كشت پوششي، كشت جوي و پشتهاي، كشت نواري وبي خاكورزي اجرا مي شود. در روش بي خاكورزي 80 در صد بقاياي گياهي كشت قبل در زمان بذر كاري بايستي در سطح مزرعه موجود بوده و توسط بذركار ويژه بي خاكورزي عمليات كاشت صورت ميپذيرد. خطي كارهاي شركت-هاي ايتاليايي گاسپاردو و اسفوجيا دو نمونه از خطي كارهاي بي خاكورزي وارداتي در ايران ميباشند. در اين تحقيق يك مجموعه ي كارنده مجزا متعلق به يك خطي كار اسفوجيا و يك مجموعه ي كارنده توأم متعلق به يك خطي كار گاسپاردو توسط نرم افزار كتيا (CATIA) شبيه سازي شده و مكانيزمهاي به كار رفته در اين مجموعه ها مدل سازي شده اند. در بخش دوم اين بررسي كارآيي مزرعه اي اين دستگاه ها در استان فارس، يزد وكرمانشاه از طريق تهيهي گزارش از كاربران و مشاهدات ميداني، مقايسه شدهاند. موارد مورد توجه در اين گزارشات نحوهي تنظيم عمقكشت ، توانايي برش بقاياي گياهي توسط شيار بازكن هر بذركار، فاصله ي بين رديف هاي كاشت و نحوه ي عملكرد چرخ هاي حامل در هر بذركار بودند. نتايج حاصله مبين آن است كه با توجه به شرايط فعلي كشور استفاده ازبذركار اسفوجيا نسبت به بذركار گاسپاردو در راستاي اهداف كشاورزي پايدار همخواني بيشتري دارد