بررسي قصه هاي هزار و يك شب با رويكرد نقد پسا استعماري

قصه هاي هزار و يك شب كه هسته اي ايراني دارد، بعد از ترجمه به عربي، از بُن مايه هاي عربي استفاده كرده است. پس ما حكايت هاي هزار و يك شب را از ديد نقد پسا استعماري بررسي مي كنيم تا با خوانش آن دريابيم كه اعراب استعمارگر شرقي چگونه دين و افكار خود را در قالب قصه كه يكي از وسايل ارتباط جمعي روز بوده است، بر مستعمره شدگان رواج مي دادند، به گونه اي كه تفكرات آنها بر كشورهاي اسلامي تاثير گذاشته است. روش پژوهش اين مقاله اسنادي – كتابخانه اي بوده است.