تحليل نمونه هايي از آيروني موقعيت در قصه هاي هزار و يك شب

قصه از مجموعه از رويدادها تشكيل شده است كه بر اساس نظم منطقي و پيرنگي مشخص در كنار هم قرار گرفته اند و اين حوادث با توجه به تمهيدات پيشين به وقوع مي پيوندد. اما همواره چنين نيست و نويسنده در پارهاي از اوقات نظم طبيعي و قواعد منطقي ميان رويدادها را بر هم مي زند؛ از اين رو حوادثي در داستان، بدون اتكاء به پيش زمينه ها و تمهيداتي رخ مي دهد و قصه را از يكنواختي بيرون آورده و باعث جذابيت داستان مي گردد. اين همان شگرد آيروني موقعيت است كه مقاله حاضر سعي دارد با كنكاش در برخي از قصه هاي هزار و يك نمونه هايي از آن را تحليل نمايد. يافته پژوهش نشان مي دهد كه پردازنده يا راوي (شهرزاد) براي نيل به يك سري اهداف از جلوه هاي مختلف آيروني موقعيت سود برده است و اين شگرد يكي از شيوه هاي روايت در هزار و يك شب است كه جذابيت بسياري از داستان ها مرهون اين تكنيك است و مقاله حاضر سعي دارد با روشي توصيفي - تحليلي آن را نشان دهد.